David Crosby - Lighthouse

David Crosby maakt dé Herfstplaat van 2016

In mijn muzikale jaaroverzicht van 2014 schreef ik: "Oude Meesters, we houden van ze. Kunstenaars en muzikanten die ook op latere leeftijd nog prachtig werk afleveren, met de berustende zelfverzekerdheid die slechts met het vorderen der jaren bereikt kan worden." Toen had ik het over zijn geweldige album Croz, waarmee hij volgens velen de waardige opvolger van zijn meesterwerk If I Could Only Remember My Name uit 1971 afleverde. Hij was toen 73, een leeftijd waarop muzikanten doorgaans hun pensioen veiligstellen door een album met covers of duetten uit te brengen, maar Crosby koos voor oorspronkelijk en door hemzelf gecomponeerd werk. Het album werd internationaal met gejubel omkranst en dat zorgde voor een heuse oudedagsrenaissance van de inmiddels witbesnorde zanger met de gouden keel. En nu is er, een kleine drie jaar na Croz, de opvolger Lighthouse. Die in alle opzichten minstens even goed is, misschien zelfs wel beter.

De Uitdaging

Eén van de prettige bijkomstigheden van het succes van Croz was dat Crosby weer als solist in de schijnwerpers kwam te staan. Natuurlijk had hij de afgelopen decennia op talloze producties achtergrondvocalen verzorgd (al dan niet met long-time muzikale partner in crime Graham Nash) maar begin 2015 werd hij door Michael League van het Amerikaanse jazz-collectief Snarky Puppy benaderd om een nummer te zingen op het live in de studio opgenomen album Family Dinner, Volume 2. Crosby en League raakten bevriend en League nam in een memorabele vlaag van enthousiaste overmoed de gok om Crosby een uitdaging voor te leggen: samen de studio in en binnen een paar weken een compleet album opnemen. Crosby stemde toe maar zag het eigenlijk niet zitten. Hij is gewend om lang - maanden, soms jaren - aan een album te werken, maar toen ze na drie dagen al drie nummers klaar hadden was hij volledig om.

David Crosby tijdens de opnames van Lighthouse - bron: Youtube

Remember My Name

Op Lighthouse zijn het vooral Crosby en League die alle partijen voor hun rekening nemen, maar op twee nummers krijgen ze versterking van Snarky Puppy leden Cory Henry (Hammondorgel) en Bill Laurance (piano) en op de afsluitende track By the Light of Common Day zijn zangeressen Becca Stevens en Michelle Willis te horen, ook geen onbekenden van Snarky Puppy. Wie overigens bang is dat de hoogst virtuoze funky jazz van die big-band te horen zal zijn in dit album kan gerust zijn. Michael League is namelijk al zijn hele leven fan van Crosby en met name van het album If I Could Only Remember My Name. Zijn doel was juist om een album te maken dat de sfeer en het gevoel van dat meesterwerk zou benaderen. En daar zijn ze heel aardig in geslaagd. Het 'origineel' is uiteraard niet te overtreffen, maar Lighthouse heeft wél een vergelijkbare mix van lichtvoetigheid en diepgang. De stem van David Crosby is nog steeds van goud, maar heeft na 75 jaar wel een onvermijdelijk laagje patina gekregen. Wat op zich juist erg charmant is en ook wel heel goed past bij de directheid en spontaniteit die het album uitstraalt.

Dromen

Lighthouse is een mid-tempo album waarop het gemakkelijk wegdromen zou zijn, ware het niet dat er in Somebody Other Than You - dat heel slim precies halverwege het album is geprogrammeerd - even wat steviger van leer getrokken wordt. Andere hoogtepunten van het album zijn de openingstrack Things We Do For Love, waarin na 1'15 de hemel openbreekt als Crosby en League meerstemmig het refrein inzetten, het licht jazzy Look In Her Eyes dat bij vlagen een beetje aan Steely Dan doet denken, het filosofische What Makes It So, met een prachtige orgelpartij van Corey Henry, en het folky By the Light of Common Day waarin de piano van Bill Laurance en de stemmen van Becca Stevens en Michelle Willis een heerlijk samenspel vormen.

David Crosby in Augustus 2016 - bron: socialfeed.info

Herfstplaat

Lighthouse van David Crosby is een juweel, eentje om te koesteren en om samen met je Lief te beluisteren. Het is muziek voor alle seizoenen, maar door de herfstige symboliek die de hogere leeftijd van David Crosby met zich meebrengt is het bij uitstek een novemberplaat geworden. En dan het best te genieten met een goed glas rood erbij, liefst een mooie oude die na jaren rijpen de zachte, complexe gelaagdheid heeft gekregen die David Crosby ook bezit. Overigens kan ik deze recensie niet afsluiten zonder Michael League ook even in het zonnetje te zetten. Hij is als componist mede verantwoordelijk voor vijf van de negen tracks op Lighthouse en daarmee bewijst hij een echte muzikale duizendpoot te zijn. Hij tekent niet alleen voor de productie maar speelt ook bas en meerdere gitaarpartijen, en hij kleurde de muzikale coulissen en achtergrond in. Lighthouse verdient zonder meer een plaats in mijn jaarlijstje, dat staat nu al vast…

Luister met Spotify naar Lighthouse van David Crosby