Marianne Faithfull, David Crosby en Linda Perhacs

Krasse Knarren in de muziek

De toch nog vrij plotseling ingevallen herfst en twee prachtige recente albumreleases van Marianne Faithfull en David Crosby inspireerden me voor het thema van deze muziekrecensie. De door Kees van Kooten bedachte uitdrukking Krasse Knarren is bij uitstek van toepassing op alle drie de artiesten die ik deze keer onder de aandacht wil brengen. Een andere, meer toevallige, overeenkomst is dat achter elke artiest in deze review een bijzonder verhaal zit. Dat maakt dat ze in de herfst van hun leven (vergeef me de woordspeling) misschien wel relevanter zijn dan ooit, maar ook dat het bijzonder is dat ze nog albums maken.

Marianne Faithfull - Negative Capabilities

Haar eerste hit scoorde Marianne Faithfull in 1964 met het door haar toenmalige vriendje Mick Jagger geschreven As Tears Go By. Ze was toen 18 jaar oud. De plotselinge roem eiste haar tol, en de jonge Marianne leidde twee jaar een zwervend bestaan als drugsverslaafde. Toch wist ze daar uit te komen, maar de ontberingen hadden haar stem definitief veranderd. Eind jaren 70 begon ze weer albums te maken, die haar wisselend succes brachten. Nu, op haar 72e, levert Marianne Faithfull misschien wel haar persoonlijkste en indringendste album af. Op Negative Capabilities zingt ze over afscheid nemen, over zonder wrok terugkijken op je leven, over ouder worden en de naderende dood. Muzikale hoogtepunten zijn er genoeg op dit fraaie, zich met een soort waardige kalmte voortbewegende album, maar ik noem met name de bijna vertederende nieuwe uitvoering van haar eerste hitje, het dromerige duet The Gypsy Faerie Queen met Nick Cave en They Come At Night, dat ze schreef met Mark Lanegan. Daarin haalt ze voor haar doen uitzonderlijk fel uit naar de plegers van de aanslagen in de Bataclan in Parijs, op 13 november 2015. In veel van de juichende reviews die dit album al heeft gekregen wordt haar door ouderdom inmiddels wat breekbare stemgeluid als voornaamste bron van bewondering genoemd, maar dan vraag ik me af waar die recensenten sinds Broken English uit 1979 naar geluisterd hebben. Ze klinkt wat mij betreft juist nog verrassend als zichzelf. Misschien wat bedaarder, maar zeker niet bejaarder. Hoe dan ook, het is een prachtig album dat zich per draaibeurt dieper in je ziel nestelt.

Luister naar Negative Capabilities met Spotify:

Of in FLAC via de browserversie van TIDAL (abonnement vereist)

David Crosby - Here If You Listen

Als je de All Music Guide erop naslaat dan zie je dat David Crosby tussen 1971 en 1993 slechts drie solo-albums uitbracht. Hij was na Thousand Roads nog wel bij allerlei andere projecten betrokken, vaak als zanger samen met zijn oude bandmaat Graham Nash en met het voortreffelijke CPR, waarin hij speelt met zijn zoon James Raymond, maar het duurde tot 2014 voor hij met Croz een in alle opzichten meesterlijk West-Coast album afleverde. En hij had er duidelijk opnieuw zin in, want na Croz volgde in 2016 het samen met Snarky Puppy-baas Michael League geproduceerde Lighthouse, waarop hij onder meer samenwerkte met de zangeressen Becca Stevens en Michelle Willis. Na het soms behoorlijk jazzy gearrangeerde album Sky Trails uit 2017, dat geproduceerd werd door zijn zoon, keert hij met Here If You Listen niet alleen terug naar de groep muzikanten die informeel de ‘Lighthouse Band’ wordt genoemd, maar neemt de muziek opnieuw een interessante wending. Crosby leverde voor Here If You Listen namelijk niet in zijn eentje alle nummers, het is meer een band-album geworden dat ruimte geeft aan de talenten van de individuele bandleden. Crosby is inmiddels 77, en dat noopt hem tot serieuze bespiegelingen. In het nummer Your Own Ride zingt hij zonder enige vorm van pathos “I’ve been thinking about dying, how to do it well…”. Prachtig vind ik dat, hoewel ik vurig hoop dat hij de pijp voorlopig nog niet aan Maarten gaat geven. Laat hem eerst nog maar wat meer van die ijzersterke albums maken. Als iemand bewijst hoe je op een rijpere leeftijd uiterst gracieus je artistieke hoogtepunt kunt bereiken, dan is het David Crosby wel.

Luister naar Here If You Listen met Spotify:

Of in FLAC via de browserversie van TIDAL (abonnement vereist)


Linda Perhacs - The Soul Of All Natural Things



Muzikant is geen beroep, zeg ik wel eens, dat bén je. Of Linda Perhacs daar na haar debuutalbum ook zo over dacht waag ik echter te betwijfelen. In 1969 was ze werkzaam als mondhygieniste en deed ze muziek er eigenlijk meer bij als hobby. Toen ze op een dag een demo liet horen aan één van haar patiënten bleek dat de oscar-winnende componist Leonard Rosenman te zijn, die zodanig onder de indruk raakte van haar muzikale kwaliteiten dat hij haar een platencontract bezorgde. In 1970 kwam Parallelograms uit, een broeierig werkje dat om onduidelijke redenen jammerlijk flopte. Teleurgesteld keerde Linda de muziek de rug toe en nam haar oude beroep weer op. Ze had echter niet in de gaten dat haar debuutalbum in de loop der jaren alsnog uitgroeide tot een ware culthit, en een gezocht collectors-item werd onder liefhebbers van psychedelische folk. Nadat de inspanningen van Wild Places-labelbaas Michael Piper om haar op te sporen er in 2000 eindelijk in resulteerden dat ze over haar verborgen sterrenstatus hoorde, stemde ze in 2003 in met een uitgebreide heruitgave van Parallelograms. Door het succes daarvan wakkerde het oude vuur weer aan, en bracht Linda Perhacs in 2014 op 71-jarige leeftijd haar tweede album The Soul Of All Natural Things uit. Een hiaat van 44 jaar, dat bleek een record te zijn. Op dit uiterst sfeervolle nieuwe album, dat zowel muzikaal als vocaal verrassend goed aansluit op haar debuut, werkt ze samen met met hedendaags neo-folk boegbeeld Julia Holter. De muziek op The Soul Of All Natural Things heeft een licht psychedelisch, dromerig folk-gevoel. Het neemt de luisteraar mee in een pastelkleurige hippiewereld die enerzijds naar bloemenkransen en patchouli geurt, maar anderzijds heel erg tijdloos is. Haar derde album, I’m A Harmony uit 2017, is trouwens óók zeer de moeite waard.

Luister naar The Soul Of All Natural Things met Spotify:

Of in FLAC via de browserversie van TIDAL (abonnement vereist)