NightHawk en NightOwl Carbon - review

AudioQuest NightHawk en NightOwl Carbon

Nieuwe nachtvogels vliegen hoger…

auteur: Max Delissen

Ik kan me de ‘buzz’ nog goed herinneren die ontstond toen AudioQuest in het verlengde van hun immens succesvolle DragonFly USB-DAC annex hoofdtelefoonversterker aankondigde dat ze een hoofdtelefoon op de markt zouden gaan brengen. Ik had tijdens de editie van de High End in München die aan die aankondiging vooraf ging al een aantal details te zien gekregen, en ik moet toegeven dat ik zelf ook best wel opgewonden was geraakt. Ik was geen fervent hoofdtelefoon-gebruiker, maar ik ben wél een enorme ‘sucker for innovation’. En de NightHawk, zoals de eerste hoofdtelefoon zou gaan heten, zat vol met radicale innovaties. Toen we bij art`s excellence de wereldprimeur kregen en er een ‘preview’ over mochten schrijven moest ik concluderen dat de nog amper ingespeelde hoofdtelefoon - tijdens die eerste korte kennismaking - mijn hooggespannen verwachtingen op werkelijk álle fronten overtrof. Dat was twee jaar geleden. Inmiddels is de NightHawk Classic (zoals hij is omgedoopt) uit productie en is hij vervangen door de NightHawk Carbon. Bovendien heeft er gezinsuitbreiding plaatsgevonden in de vorm van de ‘gesloten’ NightOwl Carbon. Tijd om de nieuwelingen eens stevig aan de tand te voelen.

AudioQuest NightHawk Carbon

In de persberichten die AudioQuest over de introductie van de nieuwe NightHawk Carbon naar buiten bracht stonden de verschillen met de Classic keurig opgesomd. Sommige wat diffuus (nauwere toleranties in het fabricageproces), andere heel concreet. Het belangrijkste verschil op het eerste gezicht is de kleur van de oorschelpen. Het op ‘burled maple’ lijkende transparant hoogglans gelakte Liquid Wood van de Classic bleek voor een deel van de doelgroep toch een brug te ver te zijn. Ik vind het schitterend, maar ik heb begrijpelijke opmerkingen voorbij zien komen in de trant van: “Ik ga niet zo’n Jaguar-dashboard op mijn hoofd zetten…”. Laten we het erop houden dat het toch een beetje een ‘acquired taste’ was, en dat de natuurlijke uitstraling die AudioQuest ermee voor ogen had niet door iedereen werd begrepen of gewaardeerd. De nieuwe NightHawk Carbon dankt zijn naam (gelukkig!) niet aan het gebruik van koolstofvezel, maar aan de donkergrijze metallic autolak die werd gekozen voor de nieuwe afwerking. En ik moet toegeven: beslist minder uitgesproken, maar nog steeds héél chique. Een andere opvallende verandering is dat je er nu twee sets oorkussens van verschillende materialen bij krijgt. Het prettig aanvoelende Proteïne-leder van de oorspronkelijke model is gebleven, maar nu zit er ook een set oorkussens bij die zijn omhuld met zwart velours. Dat voel je nóg minder zitten, het is iets minder warm, en het geeft een zeer lichte maar hoorbaar andere tonale balans in de weergave, waarover zometeen meer. De derde grote innovatie is de nieuwe kabel. De Classic had er twee in de draagkoffer zitten: een dunne maar goede standaardkabel van twee meter, en een even lange high-end kabel die volgens AudioQuest een miniatuurversie is van hun befaamde Castle Rock luidsprekerkabel. Die klinkt dan ook echt een stuk beter, maar hij is relatief stug en hij bleek bij ruig gebruik ook een beetje kwetsbaar te zijn. De nieuwe kabel is ten eerste veel korter (130cm), en hij is omhuld met een opvallend dikke kunststof mantel die enerzijds mechanische feedback moet dempen, en anderzijds de kabel beschermt tegen klemmen of knikken. Dat maakt hem overigens ook een beetje stugger en stroever dan ik zelf prettig vind, maar hij doet daarmee wél wat hij belooft en er is ongetwijfeld snel aan te wennen. Bovendien maakt de ingebouwde microfoon en subtiel weggewerkte bediening voor het voeren van telefoongesprekken of het bedienen van je afspeelapparaat veel goed. De gevolgen van de ‘nauwere toleranties in het productieproces’ worden niet echt nader gespecificeerd, maar het zou me ook zéér verbazen als ze echt veel verschil in geluidskwaliteit zouden maken.

AudioQuest NightOwl Carbon

De AudioQuest NightHawk is een ‘open’ hoofdtelefoon. Weliswaar een hele bijzondere, maar er is inderdaad sprake van een open verbinding met de buitenwereld. Er kan dus geluid in maar ook uit. Niet iedereen vindt dat prettig, dus ging NightHawk ontwerper Skylar Gray op verder verzoek aan het werk om binnen de parameters van het serieconcept een gesloten hoofdtelefoon te maken. En zoals verwacht kwam hij weer met een aantal radicale nieuwe oplossingen, waarvan de opvallendste is dat de AudioQuest NightOwl dus nét niet helemáál gesloten is. Er is in de oorschelpen een soort ‘gangenstelsel’ aangebracht waarin het geluid als het ware uitdooft, met een zéér klein gaatje als een soort overdrukventiel. Aperiodisch gedempt noemen ze dat. Hiermee wilde hij een gesloten hoofdtelefoon maken die klankmatig meer op een open hoofdtelefoon zou lijken. De bekende ‘cupping’ klank van gesloten hoofdtelefoons - en geloof me, ik heb er al héél wat beluisterd en ze hebben het in meerdere of mindere mate állemaal - is daardoor zo gering dat ik hem verwaarloosbaar vind. Het enige waaraan je de NightOwl aan de buitenkant kan herkennen is dat het bolle dopje op de plaats waar de NightHawk zijn 3D-geprinte rooster heeft. De uitrusting is hetzelfde: de nieuwe, dikkere en kortere kabel, twee sets oorkussens en een hoogwaardige verloopstekker van 3,5 naar 6,3mm in een fraaie gecombineerde opberg/draagkoffer.

Oud Versus Nieuw

Voor het eerste deel van de luistertest had ik mijn eigen NightHawk Classic meegenomen, voorzien van de ‘mini Castle Rock’ kabel. Ik wilde namelijk graag weten - en ik denk met mij vele bezitters van een Classic - of ik nu halsoverkop een NightHawk Carbon moet gaan aanschaffen. Om dat te beluisteren gebruikte ik als hoofdtelefoonversterker de fantastische nieuwe iFi Micro iDSD Black Label, die via een AudioQuest DragonTail USB was verbonden met een MacBook Pro met Roon Bridge als playersoftware. De gebruikte tracks waren dezelfde als die we later bij de luistertest met de iFi als stationaire da-converter beluisterden: Starlight Scene van het album Toy van Yello, en Albedo 0.06 van het album Rosetta van Vangelis. Laat ik hier niet te ver op ingaan: de AudioQuest NightHawk Carbon klinkt inderdaad iets beter dan de Classic, maar dat komt voor bijna 100% op het conto van de nieuwe kabel. Toen ik namelijk de kabels omwisselde gaf ik weer licht de voorkeur aan mijn eigen Classic, maar de verschillen zijn werkelijk zéér subtiel. Als ik het zou moeten benoemen dan klinkt de NightHawk Classic in een direct vergelijk wat bloemrijker en de NightHawk Carbon klinkt wat schoner en preciezer, met iets meer ruimtelijkheid en ‘drive’. Voor mij zou het echter geen reden zijn om te willen ruilen, en aangezien de kabel niet los te koop is ga ik me er verder ook maar niet druk over maken.

Luisteren naar de Zwaluw en de Uil

De vogelliefhebbers onder de lezers zullen weten dat wat de Amerikanen een NightHawk noemen bij ons een Nachtzwaluw heet. Zij zullen ook geen moeite hebben om de roep van een Zwaluw en een Uil uit elkaar te houden. De verschillen tussen de AudioQuest NightHawk Carbon en de NightOwl Carbon zijn minder groot. Duidelijk hoorbaar wel, maar na een uur luisteren en voortdurend wisselen kon ik nog steeds niet bepalen welke ik nou echt beter vond. Het bleek zelfs een beetje van de toepassing af te hangen aan welke ik de voorkeur gaf. Aan een goede en krachtige hoofdtelefoonversterker als de iFi Micro iDSD Black Label klonk de AudioQuest NightOwl wat pittiger, met een wat minder kleurrijk middengebied. De NightHawk was daar wat bloemrijker, wat in vergelijking met de wat moderner klinkende AudioQuest NightOwl meer een soort ‘vintage’ klank gaf. Het eerder genoemde ‘cupping’, dat aan gesloten hoofdtelefoons een soort ‘hol’ geluid geeft waar je even aan moet wennen, was op een spoortje na afwezig. Overigens leek het laag van de NightOwl wel wat minder diep te gaan. Het was daarbij misschien ook wel wat preciezer en korter, wat vooral bij een kickdrum een ‘strakker’ gevoel gaf. Het hoog van de NightOwl was door het wat rechtere middengebied iets duidelijker aanwezig, maar ondanks de wat grotere hoeveelheid detail bleef het zijdezacht en zeer fraai in balans. Aan een goede hoofdtelefoonversterker zou ik de NightOwl de meer neutrale hoofdtelefoon noemen, die een groter venster op de details in de muziek opende. Terwijl de NightHawk uitblonk in een wat luxueuzer geluid dat zéér lange en comfortabele luistersessies mogelijk maakt. Voor het actief beoordelen van hoofdtelefoonversterkers, bronapparaten of de muziek zelf zou ik liever een AudioQuest NightOwl gebruiken, maar voor dagelijks gebruik (zeg maar: om gewoon muziek mee te luisteren) bleef de NightHawk Carbon nipt mijn favoriet. Het vervangen van de proteïnelederen hoofdkussens voor de exemplaren van velours gaf bij beide hoofdtelefoons een iets lichtere balans, zowel in geluidsdruk als tonaal. Luchtiger is misschien een beter woord, en neutraler in het laag en het middengebied. Als je de AudioQuest NightHawk Carbon een klein beetje in de richting van de NightOwl Carbon wil laten opschuiven moet je de velours oorkussens erop zetten. Bij de NightOwl vond ik de proteïnelederen oorkussens dan weer net wat voller en dus beter klinken. Maar het verschil was zeer klein en lijkt me dus vooral een smaakkwestie. Experimenteer er gerust mee!

Kom mee naar buiten allemaal…

…dan zoeken wij niet de Wie(hie)le(he)waal, maar de Nachtzwaluw en de Nachtuil. Oftewel, wat deden beide hoofdtelefoons in een portable vergelijk. Aan mijn iPhone 7+ met de AudioQuest DragonFly Red als DAC/versterker bleek het verhaal toch weer wat anders te zijn. Muziek van dienst was nu de track Scheef, van het nog steeds verbluffende album Nachtlicht van Eefje de Visser. Ik gebruik die track al zó lang om hoofdtelefoons ‘in het wild’ te testen dat ik meteen hoorde dat de NightOwl Carbon hier de betere kaarten heeft. Want hoewel de versterking van de DragonFly Red echt heel goed is klonk de muziek met de NightOwl duidelijk gelaagder en minder gekleurd, met meer autoriteit en kracht.

De uitslag

Zo zie je maar weer dat bij het beoordelen van hoofdtelefoons niet alleen de bron uitmaakt, maar dat vooral ook de versterking van bepalende invloed is. Doe daar je voordeel mee. Ben je gevallen voor het schitterende design en het ongelooflijke draagcomfort van één van de NightBirds van AudioQuest, dan moet je bepalen hoe je hem het meest zult gebruiken. En hoe vaak en hoe lang je naar muziek luistert. Als je een liefhebber van lange, diepe luistersessies bent en beschikt over en goede hoofdtelefoonversterker, dan kom je waarschijnlijk bij de AudioQuest NightHawk Carbon uit. Gebruik je de hoofdtelefoon ook onderweg en luister je doorgaans wat intensiever maar korter, dan is de AudioQuest NightOwl Carbon net wat opwindender. Voor thuisgebruik zou er overigens best een wat langere kabel bij mogen zitten vind ik, want met 130 cm heb je niet erg veel bewegingsvrijheid. Maar dat is eigenlijk het enige dat ik er op aan te merken heb.

Muziek en Informatie

Meer informatie en prijzen over de beschreven AudioQuest NightHawk en NightOwl Carbon, vind je in onze webwinkel:

• AudioQuest NightHawk en NightOwl Carbon (niet meer leverbaar)

Spotify

• Yello - Toy
• Vangelis - Rosetta

Tidal

• Yello - Toy
• Vangelis - Rosetta

 

Dit document is eigendom van art`s excellence - © copyright 2017