AudioQuest Mythical Horses Analoge Interconnects - review

AudioQuest Mythical Horses Analoge Interconnects

In galop naar een betere weergave

auteur: Max Delissen
download de PDF van deze review - © 2022
 

Eerder dit jaar was er opeens de aankondiging van de AudioQuest Black Beauty en de AudioQuest Pegasus, de twee analoge interconnects die samen de nieuwe Mythical Horses serie vormen. Voorzien van de nieuwste Zero Technology die is ontwikkeld door Garth Powell. Nieuwe kabels van AudioQuest, daar houden we van. We konden dan ook niet wachten tot we te horen kregen dat ze voor ons klaar lagen op het Europese hoofdkwartier van AudioQuest in Roosendaal, waar we ze aan een uitgebreide vergelijkende luistertest heb onderworpen. Het werd een interessant dagje.

Propositie

De AudioQuest Black Beauty en de Pegasus volgen de ‘onderste’ twee kabels van de uit vier modellen bestaande Elements serie op. De Water, Earth, Wind en Fire interconnects (die we in 2014 recenseerden zijn inmiddels officieel uitgelopen. De nu ook in de Mythical Horses serie toegepaste Zero technologie (wat staat voor Zero Characteristic Impedance) werd eerder ook al in de luidsprekerkabels van de Folk Heroes en de Mythical Creatures series toegepast, en was eveneens te vinden in de analoge interconnects van de Mythical Creatures serie, waarvan de ThunderBird en de Firebird feitelijk al de Wind en de Fire uit de Elements serie hebben vervangen.

AudioQuest Black Beauty en Pegasus

Het wachten was dus op een opvolger voor de Water en de Earth, en die is er nu. En geloof ons, dat klinkt onoverzichtelijker dan het is. Sterker nog, het schept juist duidelijkheid. Boven de nog steeds ijzersterk presterende Bridges and Falls en Rivers series galopperen nu dus deze twee mythische paarden, en daar weer boven vliegen alweer een tijdje de ThunderBird, de Firebird en de Dragon. Tijd om er eerst eens aan te snuffelen…

De techniek

Hoewel de Black Beauty en de Pegasus de opvolgers zijn van de Water en de Earth zijn ze ietsjes duurder. Dat is niet erg, als ze hun prijs maar waarmaken, en dat gaan we straks proberen vast te stellen. Eerst een stukje techniek. De Zero technologie is al uitgelegd in de review van de powercords uit de Wind serie dus die slaan we over. De spotlight gaat op deze nieuwe analoge interconnects. De analoge interconnects van de duurdere Mythical Creatures serie hebben twee (RCA) of drie (XLR) losse, individueel afgeschermde geleiders. Bij de Mythical Horses serie zitten alle geleiders in één buitenmantel, die daardoor wat dikker is en ook wat minder soepel, maar problematisch zal dat in de meeste gevallen niet zijn.

AudioQuest Pegasus XLR naked

De Black Beauty en de Pegasus hebben beide geleiders van AudioQuest’s eigen Perfect-Surface Copper+ (PSC+), maar in de Black Beauty bestaat het dielektricum uit geschuimd polyethyleen, terwijl de geleiders in de Pegasus door polypropyleen Air Tubes lopen. Voor de ‘Noise Dissipation’ gebruiken beide kabels een combinatie van grafeen en carbon en is een verzilverde ‘drain wire’ toegevoegd om ongewenste stoorsignalen af te voeren naar aarde. Bij de drain wire van de Black Beauty is het totale zilvergehalte 0,5%, bij de Pegasus is dat 6%. Beide kabels gebruiken dezelfde (zeer fraaie) hoogglans verkoperde connectoren die we al kennen van de ThunderBird, waar ‘hanging silver’ verzilverde contacten van zeer zuiver rood koper in zitten. Het allergrootste zichtbare verschil is dat de Black Beauty, in tegenstelling tot de Water die hij opvolgt, niet voorzien is van een 72V DBS module. De Pegasus heeft wél een DBS module (de nieuwe DBS Level X, die gebaseerd is op de oude DBS ‘Carbon’), bij de XLR versie is die zelfs dubbel uitgevoerd in één behuizing. De Black Beauty heeft, tot slot, een volledig zwarte vlechtkous als afwerking, bij de Pegasus zitten daar op subtiele wijze een paar draadjes donkerbruin tussen.

Aan de slag met de Mythical Horses interconnects

Zoals gezegd vond de luistertest plaats in de fraaie demoruimte van AudioQuest in Roosendaal die we inmiddels zeer goed kennen qua audiosysteem en akoestiek. Daar stond, net als bij de review van de Mythical Creatures interconnects, de 6SE Line Stage voorversterker en de 160M monoblokken uit de Reference Series van Audio Research voor ons klaar, opgewarmd en wel. De streamer was nog steeds de sublieme AURALiC Aries G2.1 aan de Vega G2.1 da-converter, en de luidsprekers waren de Wilson Audio Sacha DAW. Stroom kwam uit een AudioQuest Niagara 7000 en alle overige bekabeling was op AudioQuest Dragon niveau. Omdat de kabels die we ter beschikking hadden nét te kort waren voor tussen de voortrap en de monoblokken besloten om de kabels te beluisteren tussen de AURALiC Vega G2.1 en de Audio Research 6SE Line Stage.

Wilson Audio, Audio Research Reference setup

Bij vergelijkende luistertests waarin heel veel verschillende kabels de revue passeren beluisteren we om tijd te besparen doorgaans twee zorgvuldig geselecteerde tracks, maar dit keer hadden we meer tijd per kabel, zodat we er drie konden beluisteren. Om te beginnen Positive Activity, een heerlijke akoestische ‘spiritual jazz’ track van de nieuwe EP Changing Earth door Matthew Halsall. Daarnaast twee verschillende elektro-akoestische tracks; Honesty, van het album Verve door Sebastian Plano, en Envol, van het album Rêveries door Rob Simonsen. Om de oortjes een beetje op te warmen - en om het geheugen op te frissen - luisterden we eerst nog even naar de AudioQuest Water en AudioQuest Earth, maar daarna was het toch echt tijd geworden voor de mythische paradepaardjes.

Luisteren naar de AudioQuest Black Beauty

AudioQuest Black Beauty XLROmdat de rest van het audiosysteem van absoluut topniveau was hadden we tijdens de inleidende luistersessie al flink genoten, maar toen we de AudioQuest Black Beauty XLR in de keten hadden geplugd en de track van Matthew Halsall hadden gestart keken we elkaar met een mengeling van ongeloof en vreugde aan. Wat gebeurde hier? De muziek klonk kleurrijker, met meer textuur en ruimtelijkheid, maar er was tegelijkertijd meer rust. De contrabas klonk levensechter en sneller, en de trompet - die niet meer de druk had die ons bij de Earth minder beviel - liet meer galm en embouchure horen waardoor het instrument levensechter werd. De track van Rob Simonsen was aanzienlijk ruimtelijker en opener, en liet meer detail horen, de instrumenten hadden meer ‘substantie’ en het laag was veel vloeiender. De woordloze zang die diep in de mix verstopt zit was beter te lokaliseren en te volgen tijdens de duur van de track en het geluid van het mechaniek van de piano klonk nu meer als een deel van het geheel. Ook voelden we een diepere connectie met Sebastian Plano’s muziek, die dynamische en moeiteloos klonk. Er was meer rust in de weergave, maar dat ging niet ten koste van de beleving. De AudioQuest Black Beauty, die qua prijs een aardig stuk onder de oude Earth zit en die niet voorzien is van DBS, speelde aanzienlijk ‘muzikaler’ en nam onze lichte terughoudendheid ten aanzien van het wat dwingende klankkarakter van de Earth helemaal weg. Wat een vooruitgang weer!

Luisteren naar de AudioQuest Pegasus

AudioQuest Pegasus XLRDat beloofde wat voor de AudioQuest Pegasus XLR, en die stelde ons dan ook niet teleur. Tsjonge Jonge Jonge… Bij Matthew Halsall was het geluidsbeeld groter en opener, klonk de contrabas schoner en met meer textuur, en werd het geheel gedetailleerder en had meer samenhang, terwijl het allerlaatste spoortje hardheid uit de trompet was verdwenen. We konden als het ware dieper in de muziek kijken. De verbetering was bij Rob Simonsen misschien nog wel groter. Het beeld was groter en beter uitgevuld, en de sample van de stem achterin het beeld werd nu bijna holografisch afgebeeld, alsof we in de muziek konden reiken om hem te pakken. Ook de muziek van Sebastian Plano klonk meer 3-dimensionaal en had meer snelheid, dynamiek en substantie, bood dieper inzicht in de mix met méér detail en textuur, maar opnieuw met meer rust en vanzelfsprekendheid. De stap van de AudioQuest Black Beauty naar de AudioQuest Pegasus was misschien nog wel groter dan die van de Earth naar de Black Beauty. Wat zeggen we? Misschien? Dat weten we eigenlijk wel zeker!

Luisteren naar de AudioQuest ThunderBird

AudioQuest ThunderBird XLRVaak pakken we bij een review als deze ook de instapkabel uit de hogere serie mee. Zo ook nu, met de ThunderBird XLR. Met de track van Sebastian Plano was de overeenkomst met de AudioQuest Pegasus behoorlijk groot, maar dieper luisteren onthulde een grotere ruimtelijkheid. De energie van de piano was echter net wat minder vol en substantieel, al kregen we daar meer textuur en een grote beeld voor terug dat zich verder buiten de luidsprekers uitstrekte. De Pegasus is daarom iets intenser in zijn weergave. We zouden de ThunderBird neutraler willen noemen, en zeker ook ‘audiofieler’, in de positieve zin van het woord. Met de track van Rob Simonsen werd de beleving alsnog een tandje hoger geschakeld en kregen we meer detail en textuur te horen, met schoner laag. Zo schoon zelfs dat we de weergave ook weer wat kritischer vonden, wat op zich wel past bij een kabel in deze high-end klasse. De track van Matthew Halsall liet opnieuw meer detail horen, maar daardoor nam de druk in het hoge midden weer licht toe, waardoor de trompet weer net een tikje feller uit de mix naar voren kwam. Niet té schel, maar wel prominenter.

Conclusie

We hebben het al vaker gezegd: AudioQuest heeft haar technische zaakjes keurig op orde. Elke nieuwe serie die de afgelopen jaren is uitgebracht bood - soms aanzienlijk - meer geluidskwaliteit dan de serie die hij verving, tegen een relatief geringe meerprijs. Ook de Mythical Horses serie is daarop geen uitzondering. We houden niet van uitdrukkingen als ‘volledig wegspelen’, maar we kunnen wél zeggen dat we zeer onder de indruk waren van de prestaties van beide kabels, waarbij de duurdere Pegasus toch echt als grote winnaar uit de bus kwam. Wat een ongelooflijk fijne kabel is dat! Zoals we de Yukon uit de Rivers serie nog steeds als een ‘sweetspot’ kabel beschouwen vinden we dat óók van de AudioQuest Pegasus. Deze kabel biedt belachelijk veel waar voor zijn geld en kan zich in audiofiel opzicht bijna meten de instapper van de serie erboven. En in muzikaal opzicht, waar het puur om ‘gewoon lekker naar muziek luisteren’ gaat, denken we zelfs dat we net zo vaak naar de Pegasus zullen grijpen als naar de ThunderBird. Ze hebben het gewoon wéér geflikt!

Muziek en Informatie

Meer informatie en prijzen over de beschreven AudioQuest Mythical Horses Analoge Interconnects, vind je in onze webwinkel:

Matthew Halsall: Changing Earth

Rob Simonsen: Rêveries

Sebastian Plano: Verve

Dit document is eigendom van art's excellence - © copyright 2022

albums