AudioQuest PowerQuest 303, 505 en 707 - review

AudioQuest PowerQuest 303, 505 en 707

Drie geweldige middenklasse stroomfilters

auteur: Max Delissen

Toen AudioQuest eerder dit jaar een nieuwe serie PowerQuest stroomfilters aankondigde spitsten wij de oren. Het prijsgat tussen de compacte PowerQuest 3 en de Niagara 1200 was namelijk best fors. Voor consumenten die vanaf een goed instap-hifisysteem waren doorgegroeid en ook die een stapje hoger wilden dan de PQ3 lag de Niagara misschien nét buiten bereik. De drie nieuwe modellen - de PowerQuest 303, PowerQuest 505 en PowerQuest 707 - zagen er op papier alvast serieus uit. De modellen bieden een met de prijs meestijgend niveau van filtering en in de 707 zit zélfs het TPC (Transient Power Correction) systeem dat in de Niagara serie pas vanaf de 3000 beschikbaar is. Toen we van AudioQuest een seintje kregen dat alle drie de modellen demo-klaar in de luisterruimte in Roosendaal stonden was een afspraak gauw gemaakt. Het zou een verrassende, nee…memorabele luistersessie worden.

Voor een uitgebreide technische beschrijving van de verschillende modellen verwijzen we naar de respectievelijke productpagina’s van de 303, de 505 en de 707, zodat we ons hier kunnen beperken tot een beknopte omschrijving. Laten we ons vooral concentreren op de klankmatige resultaten.

De Setup

De luistertest vond plaats in de kleine luisterruimte van AudioQuest, waar een systeem staat dat qua prijs beter bij de PowerQuest producten past dan het machtige systeem in de grote luisterruimte. We luisterden naar een Primare Pre35 Prisma, die uitsluitend als streamer/netwerk-hub dienst deed, aan een Aesthetix Mimas geïntegreerde hybride versterker met ingebouwde da-converter, en een paar nieuwe GoldenEar T66 hybride luidsprekers, die voor het laag onder de 180Hz voorzien zijn van een ingebouwde Klasse-D versterker.

Alle apparatuur was voorzien van Blizzard netsnoeren uit de Storm Series, de PowerQuests waren elk met hun meegeleverde netsnoer aangesloten. Omdat we ook naar de PowerQuest 3 en naar de Niagara 1200 wilden luisteren, die elk maar twee High Current outlets hebben, kozen we ervoor om tijdens de gehele vergelijkende sessie alleen de Aesthetix versterker op de High Current outlet aan te sluiten en de efficiënte Klasse-D versterkers in de GoldenEars op een gefilterde uitgang. Helemaal aan het eind hebben we GoldenEars echter ook nog op de High Current uitgangen van de PowerQuest 707 aangesloten, dus lees vooral verder om te ontdekken wat we daarvan vonden.

Luisteren maar…

Zoals gebruikelijk kozen we een beperkt aantal tracks om mee te vergelijken. Dat geeft veel meer inzicht in de verschillen. De eerste track was Dancing With Ghosts, een prachtig duet van Hania Rani met Patrick Watson, dat op haar nieuwe album Ghosts staat. De tweede track waren er stiekem twee, omdat ze zo mooi op elkaar aansluiten: Tracing Nature en An Ever Changing View van het album An Ever Changing View van Matthew Halsall, en tot slot het vrolijke en ongelooflijk virtuoos gespeelde slavische stuk Pašona Kolo dat te horen is op het album Origins van de jonge Nederlandse blokfluitiste Lucie Horsch, die voor deze track samenwerkte met leden van het Amsterdamse Ludwig Orchestra.

PowerQuest 3

Met de PowerQuest 3 in het systeem klonken de stemmen en de piano in de track van Hania Rani een tikje gekleurd. Het beeld was wel mooi breed maar niet zo diep. Ook het laag had wat ons betreft iets krachtiger naar voren mogen komen, maar het was hoorbaar. De track van Matthew Halsall gaf een vergelijkbaar beeld. Breed, maar de piano klonk wat omfloerst. De vogeltjes in de eerste track waren hoorbaar en ze stonden links naast de luidspreker, waar ze horen, maar erg overtuigend werd er niet gefloten. Ritmisch was het okee, maar het laag klonk een beetje vettig. De kalimba en de harp waren niet goed los van elkaar te horen maar werden wel mooi breed afgebeeld. Halsall’s trompet klonk dan weer wel mooi kleurrijk, maar het geheel neigde wat teveel naar warm. Waar wél overtuigend gefloten werd was bij Lucie Horsch, maar de fraaie opname uit het Muziekcentrum van de Omroep in Hilversum klinkt tonaal wat dunnetjes. De afbeelding van het podium was overigens wel vrij goed.

PowerQuest 303

De PowerQuest 303 heeft een stevige behuizing van ABS kunststof en biedt op papier een minder uitgebreide filtering dan de PowerQuest 3 (namelijk ‘slechts’ een differentieel filter dat tussen 30kHz en 1GHz meer dan 22dB aan netvervuiling weghaalt), maar het verschil met de PowerQuest 3 was op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Bij de track van Hania Rani trok het beeld opeens fors open en klonk alles ruimtelijker, dieper vooral. Er was ook aanzienlijk meer textuur van de instrumenten te horen. De piano klonk minder gekleurd en de stemmen van Hania en Patrick Watson waren beter los van elkaar te onderscheiden. Het laag klonk nu ook steviger, maar was tegelijkertijd neutraler. Ook in de track van Matthew Halsall zat meer diepte en de vogeltjes waren beter te horen, vooral de merel, die ook beter aan te wijzen was in het beeld. De elektrische piano in het tweede deel had meer textuur gekregen en het geheel klonk ritmisch een stuk coherenter. Het laag was beter geïntegreerd in het geheel en het spel van de band was ritmisch pakkender. Halsall’s trompet klonk nu ook helderder en stond beter los in het beeld. Ook de muziek van Lucie Horsch werd transparanter weergegeven. Er was meer klankkleur en de ruimte was beter te horen. De solo-viool klonk nu ook aanzienlijk smeuïger en de gestreken contrabas was beter te volgen.

PowerQuest 505

De uitgebreidere filtering in de eveneens in een ABS kunststof behuizing gestoken PowerQuest 505 (ultra-lineaire noise dissipation met differentieel filtering van 30kHz en 1GHz en aanvullende common-mode filtering van 30kHz tot 100MHz) maakte de stap in kwaliteit vanaf de PowerQuest 303 bijna net zo groot als de reuzensprong van de PowerQuest 3 naar de PowerQuest 303. Het beeld van de track van Hania Rani werd overtuigend meer 3D en kreeg vooral meer hoogte en klankkleur. Ook de fijne detaillering was toegenomen, wat de weergave van texturen ten goede kwam. De stemmen leken beter te articuleren, want de verstaanbaarheid was echt toegenomen. Ook waren alle bijgeluiden uit de opnameruimte beter hoorbaar. Ze stonden beter los in het beeld en verder vóór de luidsprekers. De sonoriteit van het laag was eveneens toegenomen. Bij de opname van Matthew Halsall was opeens de ‘ruis’ van de buitenruimte te horen waarin de vogeltjes zijn opgenomen. De merel zat nu echt hoorbaar op de vensterbank voor het open raam links naast ons, en aan het eind van de track was nu in de verte duidelijk een blaffende hond hoorbaar. De elektrische piano in de aansluitende track stond losser afgetekender in de ruimte, net als de kalimba en de harp, en het laag was beter gecontroleerd. Bij het fluitspel van Lucie Horsch waren de aanzetten van alle nootjes strakker en ze leek dus meer staccato te spelen. Ook waren er nu voor het eerst natuurlijke boventonen in het geluid van de fluit hoorbaar en hoorden we de omvang van de concertzaal beter rond de musici. Wanneer er luider gespeeld werd leek de ruimte uit te dijen en de nagalm was ook langer.

PowerQuest 707

De PowerQuest 707 biedt ten opzichte van de PowerQuest 505 een breedbandigere differentieel filtering (8kHz tot 1GHz) en dezelfde common mode filtering. De behuizing is nu echter volledig van metaal en de outlets hebben een betere kwaliteit. Bovendien zit er een Transient Power Correction (TPC) stroomreservoir van 45 Ampere in, dat bij grote dynamische klappen bijspringt. Bij Hania Rani was het verschil meteen hoorbaar. Voor het eerst hadden we het gevoel dat alle kleuring uit de weergave verdwenen was. De stem was daardoor beter verstaanbaar en de ruimtelijke bubble van geluid was groter geworden. De staffeling van de instrumenten in de diepte werd beter hoorbaar en het geluid van de piano was neutraler maar had desondanks meer klankkleur. De muziek had meer gewicht gekregen. Alsof er zich meer afspeelde in het beeld. De laagweergave was ook wat zelfverzekerder. We luisterden minder naar luidsprekers en meer naar muziek.

Bij de track van Matthew Halsall waren meer buitengeluiden hoorbaar en het hele beeld was voller en stabieler. De blaffende hond aan het eind van de eerste track was beter hoorbaar en de verbeterde micro-dynamiek zorgde voor natuurlijkere timbres en texturen. De tweede track was ritmisch meeslepender en de dynamischer klinkende trompet had ook meer nagalm gekregen. De opname van Lucie Horsch onthulde opnieuw meer ruimtelijkheid en dynamiek, de soloviool kreeg meer kleur en de contrabas was ritmisch sterker geworden. Wat ons wél opviel was dat de PQ707 wat ‘audiofieler’ klonk dan de PQ505. De grotere detailrijkdom maakte de weergave wat kritischer, en we konden ons voorstellen dat de weergave via de PQ707 méér zou profiteren van betere opnames dan van mainstream muziek. Dat betekent niet dat we de PowerQuest 707 objectief niet op alle vlakken beter vonden dan de PQ505. Met name het laag was een stuk gecontroleerder, wat rust in de weergave bracht.

Niagara 1200

De Niagara 1200 behoeft geen verdere introductie. Dit instapmodel van de luxere Niagara serie zit qua prijs én qua toegepaste filtering nét iets onder de PowerQuest 707. Zo heeft hij alleen differentieel filtering (van 20kHz tot 1Ghz, maar wel méér dan 24dB), hij biedt geen common mode filtering en hij mist het TPC circuit. Dat weerhield hem er echter niet van om direct hoge ogen te gooien bij de weergave. Bij Hania Rani was de piano voller van klank zónder kleuring, iets lichtvoetiger misschien maar erg mooi vloeiend, met voller en dieper laag en de stemmen waren mooier van elkaar gescheiden. De ruimte was beter tot in de verre hoeken ‘uitgelicht’ en het geheel klonk coherenter. De tracks van Matthew Halsall wonnen opnieuw aan klankkleur en textuur, en de hond blafte dieper in de verte en leek een groter beest. De weergave was op een lekkere manier ‘smooth’ en ritmisch sterker. De fluit van Lucie Horsch was nu duidelijk van hout en er was meer separatie en power in de beeldopbouw. Elk instrument was beter te volgen in het geheel. Toch misten we hier ook een beetje de grotere energie die de PowerQuest 707 aan de muziek had gegeven, maar op een aantal belangrijke punten vonden we de Niagara 1200 toch wel mooier.

Niagara 3000

Eigenlijk buiten mededinging, maar hij stond er nu eenmaal dus luisterden we ook kort naar de Niagara 3000. Die deed precies wat we verwachtten, namelijk een perfecte verbinding vormen tussen de energie van de PowerQuest 707 (toch het TPC circuit blijkbaar) en de verfijning van de Niagara 1200. Er was meer kracht, meer klinkrijkdom en de ruimte was groter en transparanter.

PowerQuest 707 met nu ook de luidsprekers in de High Current outlets

Zoals beloofd luisterden we ook nog naar het effect van de actieve sub’s in de GoldenEar T66’s op de High Current uitgangen van de PowerQuest 707. De nieuwe PowerQuests hebben er daar namelijk 3 van, wat ze een voorsprong geeft op de Niagara 1200 en zélfs de Niagara 3000. Wat we hoorden was dat het geheel wat minder verfijnd klonk dan via de Niagara 3000, maar het leek meer in de buurt te komen van de weergave via de Niagara 1200, met wat meer textuur en vooral beter gecontroleerd en dieper laag. Ondanks het feit dat de Klasse-D versterkers in de GoldenEars niet verschrikkelijk gevoelig zijn voor seriële filtering gaven we tóch de voorkeur aan de weergave aan de High Current outlets. Dat is dus ‘food for thought’ voor bezitters van (gedeeltelijk) actieve luidsprekers of twee actieve subwoofers naast een geïntegreerde of eindversterker.

Conclusie

De PowerQuest 303, PowerQuest 505 en PowerQuest 707 creëren een aantrekkelijk gedifferentieerde prijsopbouw tussen de PowerQuest 3 en de Niagara 1200. Vooral de PQ 303 en PQ 505 bieden erg veel waar voor hun geld, en als we heel eerlijk zijn vinden we het prijsverschil van de 505 ten opzichte van de 303 eigenlijk een no-brainer. De PQ 707 presteert objectief gezien op alle fronten beter dan de 505, maar zit qua prijs net boven de Niagara 1200, die we in de meeste gevallen net wat verfijnder vonden klinken. Als je echter een paar deels actieve luidsprekers én een geïntegreerde of eindversterker gebruikt, óf een dikke AV receiver en twee actieve subwoofers, kan de PowerQuest 707 met zijn Transient Power Correction circuit en zijn drie High Current outlets absoluut de interessantere keuze zijn. Dat het verschil met de PowerQuest 3 en de PQ-303 zo groot zou zijn hadden we overigens niet verwacht. Ja, de PowerQuest 303 is bijna eens zo duur, maar je hoort het er onmiddellijk aan af. En de stappen in kwaliteit wanneer je naar de hogere modellen luistert zijn evident. Knap gedaan weer van AudioQuest.

Muziek en Informatie

Meer informatie en prijzen over de beschreven AudioQuest PowerQuest 303, 505 en 707 stroomfilters, vind je in onze webwinkel:

• AudioQuest PowerQuest stroomproducten

Hania Rani: Ghosts

• Tidal
• Qobuz
• Spotify
• Apple Music

Matthew Halsall: An Ever Changing View

• Tidal
• Qobuz
• Spotify
• Apple Music

Lucie Horsch: Origins

• Tidal
• Qobuz
• Spotify
• Apple Music

Dit document is eigendom van art's excellence - © copyright 2023