AudioQuest Rivers interlinks - review

AudioQuest Rivers interlinks, een nieuwe serie interlinks met verhoogde instap

auteur: Max Delissen

Ik weet niet of Bill Low van AudioQuest een liefhebber is van poëzie, maar voor zover ik hem een beetje heb leren kennen in de interviews die ik de afgelopen jaren met hem heb gehad sluit ik het niet uit. Ik vraag me dat af omdat ik bij het bekijken van de afbeeldingen op de verpakking van de nieuwste AudioQuest Rivers interlinks moet denken aan de onsterfelijke dichtregels van Hendrik Marsman:

“Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hooge pluimen aan den einder staan…”

Als een Nederlandse dichter al zulke fraaie woorden aan ons niet bepaald opwindende poldertje kan wijden, wat moet een Amerikaans dichter dan wel niet over machtige stromen als de Red River, de Mackenzie en de Yukon kunnen produceren? Want die geven namelijk hun naam aan de nieuwe serie AudioQuest Rivers interlinks.

Ik heb er voor de gein even naar gezocht op internet, maar behalve een nogal pathetisch heldenepos over de Yukon (waarin goudkoorts, scheurbuik, succes en de vervolgens tegenvallende voordelen van rijkdom - ‘hè bah, alwéér champagne…gauw terug naar de Yukon’ - een hoofdrol spelen) was er zo snel niks te vinden. Dan zelf de ganzenveer maar ter hand genomen, want er is genoeg fraais over deze nieuwe kabels te vertellen.

De AudioQuest Filosofie

Het maakt niet uit welke AudioQuest kabel je koopt, er zit op een enkele uitzondering na altijd een mix in van de ’four elements’, de vier pijlers waar hun gehele ontwerp-filosofie op steunt: massieve geleiders, de beste metalen, de beste afscherming en de beste geometrie. Door daar consequent van uit te gaan is AudioQuest naar mijn mening één van de weinige kabelmerken die over de hele breedte van hun assortiment een zeer constante (en daarom uiterst herkenbare) geluids-signatuur weten te realiseren. Hun kabels staan, naar eigen zeggen, de muziek steeds minder in de weg naarmate de prijs stijgt. Dat is de reden waarom verschillende series van AudioQuest door hun andere opbouw (geometrie) wél een beperkte eigen klankmatige uitwerking op de muziek kunnen hebben, maar tóch altijd herkenbaar zijn als AudioQuest. En precies dát is wat ik vaststelde toen ik mijn aantekeningen van het verhaal dat ik over de Bridges & Falls-serie schreef naast die van deze nieuwe serie AudioQuest Rivers interlinks legde. Maar daarover later meer. Eerst even een klein beetje techniek voor we snel naar muziek gaan luisteren…

Opbouw

De Bridges & Falls serie is door zijn fysieke opbouw beperkt tot ongebalanceerd gebruik. Alle geleiders lopen door één vrij dunne kabel en worden pas aan de uiteinden gesplitst voor stereo-toepassingen. Er is geen ruimte voor een +, een - en een aarde voor beide kanalen. Dat maakt de serie niet minder waardevol, in tegendeel: de voordelen zijn legio, maar soms heb je gewoon een gebalanceerde kabel nodig. Daar komt de nieuwe Rivers-serie in het spel. Want vanaf de uiterst gunstig geprijsde Red River is er tegen een meerprijs van slechts 20 euro ook een gebalanceerde versie beschikbaar. Dat is mogelijk door de ‘triple balanced’ opbouw van de kabels die, in tegenstelling tot de Falls & Bridges kabels, per set uit een meer traditioneel los stereopaar bestaan.

Onder de Naald

Om de drie verschillende kabels goed te beluisteren sloot ik ze, na een week intensief inspelen, op de grote set beneden aan met als bron mijn zorgvuldig afgestelde vintage Thorens TD-160mkII VB met ADC carbon arm New Old Stock ADC ZLM Element. De verbluffende iFi Micro iPhono diende als phonovoorversterker. Deze combinatie geeft een gedetailleerd, ruimtelijk en vloeiend beeld dat met de kabel die er normaal tussen zit (een Van den Hul Integration Hybrid) lekker klinkt. Twee elpees dienen als muzikale referentie: een goede maar niet audiofiele persing van The Hounds Of Love van Kate Bush (kant 2 = vanaf track 6 in de Spotify link) en de eveneens bloedmooie plaat Spirit Of Eden van Talk Talk (kant 1)

AudioQuest Red River

De Red River bevat geleiders van het bekende Long Grain Copper dat AudioQuest in al haar instapmodellen gebruikt. Hiervan lopen drie massieve geleiders door een isolatie van met stikstof geschuimd polyethyleen. Daarnaast is er een extra, losse aarde-draad en het geheel wordt afgeschermd met het eigen Noise Dissipation System (NDS), dat bij de Red River bestaat een enkel-laags gemetalliseerde folie. De pluggen zijn verguld. De klank van de Red River is levendig en kleurrijk, sneller en ruimtelijker dan ik gewend ben en het geluidsbeeld wordt ook wat meer naar voren geplaatst. Het woord ‘betrokken’ staat ook drie keer met uitroeptekens erachter tussen de aantekeningen. Het is ongelooflijk om te moeten constateren dat deze relatief bescheiden kabel een concurrent die twee-en-een-half keer zoveel kost op veel punten best wel ver achter zich laat. Beide opnames die ik voor de luistertest uitkoos bevatten veel muzikale laagjes vol kleine geluidjes, en die worden écht beter uiteengerafeld door de Red River. Dit zou wel eens mijn nieuwe instapreferentie (<€100) kunnen worden.

AudioQuest Mackenzie

De Mackenzie verhoogt de inzet met geleiders van massief Perfect Surface Copper (PSC) en een drie-laags NDS met carbon-folie. De in een hangbadje met gesmolten metaal verzilverde pluggen zijn gemaakt van massief paars koper, wat natuurlijk niet echt paars is, maar het heeft net iets meer natuurlijke verontreinigingen dan het ‘rode’ koper dat in de duurdere series wordt gebruikt. Wat meteen opvalt is dat het levendige karakter van de Red River ook in de Mackenzie te horen is, alleen strekt het licht naar voren geplaatste geluidsbeeld zich nu en stuk verder naast de luidsprekers uit en is er ook naar achteren toe meer informatie te horen. Dat verhoogt het luisterplezier aanzienlijk. Diep geplaatste geluidseffecten lijken nu een meter of twee achter de luidsprekers te zweven, waar ze er bij de Red River min of meer tussenin stonden. Voor de beslist niet al te barre meerprijs krijg je echt een hoorbaar betere kabel die net als zijn kleinere familielid duurder klinkt dan hij in werkelijkheid is.

AudioQuest Yukon

De Yukon tenslotte, maakt als overtreffende trap in deze nieuwe serie gebruik van massieve geleiders van PSC+ en Air-Tubes van polyethyleen, waardoor het contact van de geleider met de isolatie nóg kleiner wordt, wat een schoner geluid oplevert. Ten opzichte van de Mackenzie scoort de Yukon heel hoog op de toegenomen rust en micro-detaillering, iets dat ik al vaker constateerde als de isolatie uit Air-Tubes bestond in plaats van uit geschuimd polyethyleen. Ook gaat het laag wat dieper en lijkt de impact van drums en andere staccato geluiden groter te worden, met een betere timing en een hogere snelheid. De muziek wordt behoorlijk 3D weergegeven en heeft nog wat meer klankkleur en zeggingskracht. Waar de Red River (en in mindere mate de Mackenzie) bij zeer luide en complexe passages nog een heel klein beetje de neiging heeft om in ademnood te komen is daar bij de Yukon niets meer van te horen. De Yukon is daardoor de ‘meest beschaafde’ van de drie, hoewel hij nog steeds lekker levendig van karakter is.

Conclusie

Als je in de prijslijst van AudioQuest gaat kijken zie je dat je voor de prijs van de Yukon ook een Victoria uit de Bridges & Falls serie kunt kopen, en dat die laatste zelfs voorzien is van het DBS-systeem van AudioQuest. Ik hoor in gedachten wat sceptische bromgeluiden in de trant van ‘wat voor zin heeft zo’n nieuwe serie dan?’. Een terechte vraag waarop het antwoord tweeledig en heel simpel is: Gebalanceerd aansluiten en klanksignatuur. Dat eerste behoeft geen uitleg, dat tweede wel. Ik had het eerder al over klankverschillen tussen series, welnu, sta me toe een vergelijk tussen twee bekende hifi-merken te maken: Linn en Naim. Beiden geweldig goed, beiden voorzien van een herkenbare familie-sound, maar totaal anders van klank. Linn (in dit vergelijk de vertegenwoordiger van de Bridges & Falls serie) heeft een rustige, wat voorname klank die iets meer laid-back is maar die wel geweldig muzikaal en transparant uitpakt. Naim (de Rivers-serie dus) is meer ‘forward’, pakt je meer bij je kladden en heeft een wat opwindendere, ritmisch veel sterkere weergave die je op een andere manier in de muziek trekt. Het is dus niet een kwestie van welke gelijk geprijsde kabel de beste is, maar welke het beste bij je behoeftes of voorkeuren past. De lancering van de Rivers serie is wat mij betreft een heel succesvolle, en een nieuw bewijs van de vakkennis en liefde voor muziek die ik verwacht - en ook altijd krijg - van AudioQuest. De kwaliteit van de instap in de betere hifi is alwéér verhoogd.

Webwinkel

Voor meer informatie en prijzen over de beschreven AudioQuest Rivers interlinks, zie onze webwinkel:

• AudioQuest Red River RCA
• AudioQuest Red River XLR
  
  
• AudioQuest Mackenzie RCA
• AudioQuest Mackenzie XLR
  
  
• AudioQuest Yukon RCA
• AudioQuest Yukon XLR

Dit document is eigendom van art's excellence - © copyright 2014