Crystal Cable Diamond Series 2 Analoge Interconnects - review
Crystal Cable Diamond Series 2 Analoge Interconnects
Een grote stap voorwaarts
auteur: Max Delissen
Toen we in mei 2019 onze review van de Diamond Series interconnects van Crystal Cable schreven hebben we vooraf serieus getwijfeld of we die review überhaupt wilden schrijven, aangezien die generatie kabels toen al bijna zeven jaar op de markt was. De reden om het toch te doen was omdat - voor zover we konden vinden - niemand ooit een overzichtsreview van de complete serie had geschreven. En dat is juist iets waar wij best goed in zijn, al zeggen we het zelf, en vaak positieve feedback op krijgen. Toen eind 2020 de nieuwe toplijn - de Art Series, met de nieuwste generatie zilver/goud geleiders - werd aangekondigd en in mei 2021 zustermerk Siltech de Classic Legend serie aankondigde met dezelfde nieuwe metallurgie, leek het onvermijdelijk dat ook de Diamond Series een update zou gaan krijgen. De aankondiging daarvan kwam begin december 2022, en we konden niet wachten om deze nieuwe serie aan een grondige beluistering te onderwerpen. Afgelopen week was het zover, lees hier onze ervaringen.
Crystal Cable’s nieuwe metallurgie
Voor we gaan luisteren moeten we het eerst even hebben over de veranderingen die de Zilversmid uit Elst heeft doorgevoerd. Zoals gezegd maakt de nieuwe Diamond Series 2 gebruik van de nieuwste - negende - generatie zilver/goud legering voor de geleiders. Maar dat is niet het enige dat veranderde. De geometrie van de kabels werd ook aangepast. Bij de vorige Diamond Series interconnects waren de Piccolo, Micro en Reference modellen opgebouwd als één enkele afgeschermde geleider per kabel, en alleen de Ultra bestond uit een helixvormig individueel afgeschermd en getwist paar geleiders. Bij de Diamond Series 2 bestaat zélfs de kleinste Piccolo2 interconnect uit twee getwiste afgeschermde geleiders per kabel. De totale diameter van de kabel is daardoor bijna ééns zo groot, maar hij is in verhouding relatief weinig in prijs gestegen. Het extreem ranke uiterlijk van de oude serie is daarmee weliswaar verleden tijd, maar de Series 2 biedt dus een wat grotere geleidende diameter, is vrijwel net zo soepel en voelt als we héél eerlijk zijn ook wel een stuk robuuster aan. Een ander (groot) voordeel is dat bij de Series 2 álle modellen zónder meerprijs als gebalanceerde kabel met XLR connectoren leverbaar zijn.
Luisteren naar de Crystal Cable Diamond Series 2
De testprocedure die we hanteren zal inmiddels bekend zijn, maar voor nieuwe lezers leggen we het graag nog een keer - kort - uit. We kozen in dit geval voor de XLR uitvoeringen van de kabels, die we plaatsten tussen de AURALiC Altair G2.1 streamer/voorversterker en de Linn Klimax eindversterker. De set was verder volledig van Crystal Cable voorzien. We begonnen de luistersessie met een gebalanceerde Micro Diamond interconnect uit de oude serie, als referentiepunt. We hadden drie tracks geselecteerd die alle aspecten van de weergave goed aan bod zouden laten komen: Allegra, van het album On Giacometti van Hania Rani, At Dusk, van het album Sounds Between Falling Leaves van Lisette Spinnler, en I Kustbanded, van het album Radio Mnemosyne van het Zweedse project Snufmumriko.
Crystal Cable Micro Diamond
Zoals gezegd begonnen we met de oude Micro Diamond. De track van Hania Rani klonk diep en mysterieus. Het hoorbaar rammelende piano-mechaniek klonk als een aanzwellende donder, het laag had druk maar blonk nog niet uit in absolute diepte. Dat gold wel voor het beeld, dat diep en schoon was. Bij Lisette Spinnler was het beeld transparant en mooi gelaagd. De dynamiek en de druk waren uitstekend, bekkens klonken helder en schoon, de drums hadden aardig wat detail en textuur, en de piano was rijk van klank. Bij Snufmumriko viel in eerste instantie vooral de bas op. Die had naast druk namelijk ook klank. Kleine details, zoals de vogelgeluiden aan het begin, waren goed hoorbaar en hadden een duidelijke plek in de mix. Eén van de vele laagjes in de mix bestaat uit een soort statisch geknetter, waarvan de hoogfrequente pulsjes goed te onderscheiden moeten zijn, en dat lukte de Micro Diamond goed.
Crystal Cable Piccolo2 Diamond
Bij de track van Snufmumriko was met de nieuwe Piccolo2 een spectaculaire toename van de detaillering te horen, die zeer natuurlijk klonk. De statische tikjes waren gedifferentieerder, het laag was gecontroleerder en het geheel klonk transparanter (gedetailleerder zonder dat er een toename van hoge tonen hoorbaar is). De attack van het laag was sneller, zelfs op het lage niveau in de mix. Bij Lisette Spinnler klonken de instrumenten beter afgebakend, waardoor de transparantie toenam, en we hoorden een groter beeld (vooral dieper) met méér klankkleur. Er was ook een spoortje stress van de stem af, omdat het middenhoog - de -s en -t klanken - wat losser klonk. Er was minder versluiering door de afgenomen kleuring in het laag. De piano van Hania Rani had meer impact, de aanslagen klonken ‘fysieker’, met méér microdynamiek op lage volumes. Het geluidsbeeld was transparanter en het laag had meer substantie.
Crystal Cable Micro2 Diamond
Bij Hania Rani klonk het gerammel van het pianomechaniek duidelijker als hout, met meer textuur. Het laag was krachtiger en had meer dynamiek. De diepste tonen waren daardoor beter hoorbaar. Ook de detaillering van het geheel was toegenomen, maar echt soepeler was het niet. Bij Lisette Spinnler was meer druk te voelen in het laag. Het volume leek toegenomen en de impact van de dynamiek was groter. Er was ook meer detail te horen, met meer klankkleur en textuur in de piano. In de stem waren -s en -t klanken wat meer aangezet, en de bekkens klonken frisser en natuurlijker. Bij Snufmumriko won deze kabel duidelijk het meest, de toegenomen detaillering was fantastisch, het beeld was groter, de statische tikjes klonken voller en prikkelender, en hadden meer differentiatie in hun onderlinge volume. De dierengeluiden en het kabbelende water aan het begin klonken ruimtelijker en natuurlijker.
Siltech Classic Legend 380i
Omdat de Siltech Classic Legend 380i praktisch hetzelfde kost als de Crystal Cable Micro2 Diamond hebben we deze kabels vergeleken. Wat brengt - met hetzelfde geleidende materiaal - de andere opbouw van deze kabel? In het kort: robuustheid. De track van Snufmumriko klonk in eerste instantie iets geslotener, de statische tikjes waren wat minder prikkelend, maar daar stond een relaxter beeld tegenover dat even breed was maar iets minder diep. Het laag was prominenter aanwezig, met de Micro2 was het wat slanker, of misschien neutraler. De Siltech Classic legend 380i gaf wat meer klankkleur. Ook bij Lisette Spinnler was duidelijk meer klankkleur te horen, met meer druk en dynamiek, en de stem klonk meer laid-back. Ook zéér fraai dus. Waar je voorkeur naar uitgaat zal echt 100% een smaakkwestie zijn.
Crystal Cable Reference2 Diamond
Met de Reference2 klonk Lisette Spinnler’s stem tastbaarder, vanzelfsprekender en soepeler. Kortom iets natuurlijker. De weergave van de bekkens was schoner en kleurrijker, de dynamiek bleef ongeveer gelijk, maar de scheiding tussen de verschillende onderdelen van de mix was beter, terwijl tegelijkertijd de coherentie toenam. De textuur van de bekkens was geweldig, en de rijkheid van de piano en het uitklinken ervan…wow! De omgevingsgeluiden en de statische tikjes aan het begin van de track van Snufmumriko waren aanzienlijk tastbaarder, er was meer rust en vanzelfsprekendheid en het laag vloeide echt heerlijk. Het rammelende pianomechaniek van Hania Rani was nu duidelijker verbonden met de klank van de snaar, we hoorden de piano nu meer als één instrument waardoor het rammelde mechaniek minder als een effect klonk. Opnieuw namen de rust en transparantie toe zonder dat het tam ging klinken, het laag was prachtig en zeer schoon. Het geluidbeeld was nu méér een geluidswereld.
Crystal Cable Ultra2 Diamond
Bij Snufmumriko werd qua beleving weer een flinke stap voorwaarts gedaan, de detaillering was ongelooflijk transparant, zonder ook maar een spoortje van scherpte. De natuurgeluiden en de statische tikjes klonken bijna holografisch, de gelaagdheid van het beeld was geweldig. Ook hier weer toegenomen rust en vloeiendheid, de muziek ‘sublimeerde’ bij wijze van spreken uit het niets, vanuit een inktzwarte achtergrond. Bij Hania Rani waren de bijgeluiden veel beter te horen, de integratie met de klank van de snaren was nog duidelijker en er was meer klankkleur zonder dat dat extra druk veroorzaakte. De sleutelwoorden waren rust en luistergemak. De klank was dynamisch en snel, met meer kracht in het laag, maar prachtig schoon. Elk deel van de mix had een duidelijk aanwijsbare plaats in het geheel. Bij Lisette Spinnler zaten we er - en dat hebben we al eerder gezegd - in de studio met onze neus bovenop. Dit laatste restje realisme kost relatief veel geld, dat geldt voor andere merken evenzeer, maar het is het waard.
Conclusie
De Diamond2 Series van Crystal Cable is nu voorzien van de G9 zilver/goud metallurgie, en dat betaalt zich uit in een fantastische upgrade van de weergave. We durven het bijna niet te zeggen, maar de instapper Piccolo2 speelt al mooier dan de Micro uit de vorige serie. Ten opzichte van de Classic Legend serie van het zustermerk Siltech speelt de nieuwe Diamond 2 serie van Crystal Cable een tikje neutraler. Het grootste verschil zit wat ons betreft in de hoogweergave. Daar biedt deze nieuwe Diamond 2 serie een vanzelfsprekende eerlijkheid en een verfijning die we nog niet eerder bij interconnects in deze prijsklasse hebben gehoord. Dat maakt de weergave soms wel wat kritischer, maar wanneer je voornamelijk goede opnames draait op een hoogoplossend hifi-systeem kunnen wij ons nauwelijks mooiere kabels voorstellen.
Muziek en Informatie
Meer informatie en prijzen over de beschreven Crystal Cable Diamond Series 2 analoge interconnects, vind je in onze webwinkel:
Snufmumriko: Radio Mnemosyne
Hania Rani: On Giacometti
Lisette Spinnler: Sounds Between Falling Leaves
Dit document is eigendom van art's excellence - © copyright 2023
Ik herken en geniet nu ook volop van de schitterende eigenschappen van de Piccolo2 Diamond kabeltjes als beschreven in jullie recensie.
Je moet dit zelf ervaren om te kunnen geloven dat je voor minder dan €500 zo'n kwaliteitsverbetering kan realiseren. Jammer dat het vervangen van de (7m lange) MIT 750HE kabels naar de door ESL Plus, op basis van de Quad ESL63, gereconstrueerde elektrostaten in mijn opstelling en binnen mijn budget geen optie is.
Stiekem ben ik immers wel heel benieuwd of dat opnieuw tot eenzelfde verbetering van de weergave zal leiden...