2017 en Muziek - een jaar in 25 releases

2017 en Muziek - de grote art's excellence jaarlijst…

Zo… 2017 zit er weer bijna op. Dat stemt ons tot reflecteren, tot terugkijken op het afgelopen jaar. Wat ging er goed, wat zouden we liever nog eens overdoen? Dit is ook de tijd van de jaarlijstjes. Het mondiale muziekjournaille buigt zich over de vraag welke band of artiest de eer verdient dat hun album tot beste van 2017 wordt uitgeroepen. Ik lees die lijstjes graag, maar uitsluitend ter inspiratie om nieuwe muziek te ontdekken. Ik roep het elk jaar, en ik roep het nu weer: muziek is géén wedstrijd. Okee, okee, misschien gaat het er specifiek binnen de popmuziek wél om wie de meeste plaatjes verkoopt. Tegenwoordig schijn je trouwens te moeten zeggen: ‘wie de meeste downloads scoort’. Of misschien nóg moderner: ‘wie het meest gestreamd wordt’. Maar met de binnen één knopdruk kwantificeerbare muziek houd ik me al jaren niet meer bezig. Niet uit snobisme overigens, maar omdat er buiten de mainstream zo ontzettend veel gave muziek wordt gemaakt die het óók verdient om gehoord te worden.

Het is elk jaar weer een behoorlijke klus om zo’n eindlijst samen te stellen en te schrijven. Het heeft me de afgelopen jaren soms zelfs iets te véél tijd gekost. Daarom hebben we de vorm wat aangepast. Vorig jaar zijn we daar al mee begonnen en dat beviel prima. Een kortere introductie per album, zodat de muziek méér voor zich kan spreken. De lol zit hem toch vooral in het luisteren, nietwaar?

Hier is dus, zonder er verder nog al te veel woorden aan vuil te maken, de alfabetische (!!!) lijst van albums die mij in 2017 positief opvielen. Een aantal ervan heb ik hier bij art’s excellence al uitgebreid besproken. Die staan helemaal onderaan, met een extra link naar de complete review. Veel luisterplezier toegewenst! En niet alleen bij de Kerstboom of tijdens de welverdiende vrije uurtjes rond de komende feestdagen. Volgend jaar weer? Reken maar!

Alt-J - Relaxer

Een broeierige, veelkleurige, alternatieve rockplaat met invloeden van elektronica, Pink Floyd-achtige folk en hier en daar zelfs een vleugje klassiek. De wonderlijke, wat warme productie van Charlie Andrew maakt de muziek een stuk tijdlozer, en het luisterfeest compleet.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist)

Ayreon - The Source

Opnieuw levert de Brabantse progkeizer Arjen Lucassen een fantastisch dubbelalbum af waarmee hij zijn wat sombere, zelf gecreëerde science-fiction achtige universum verder uitbreidt. De lijst met internationale prominenten die meewerken is weer te lang om op te noemen, en een album beginnen met een epische track van dik twaalf minuten…je moet het maar durven!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Benjamin Clementine - I Tell A Fly

Na zijn indrukwekkende debuut waarop hij een mix van soul en theatrale pop combineerde met een intense presentatie vroeg iedereen zich af waar Benjamin Clementine mee zou terugkomen. I Tell A Fly is het ‘moeilijke tweede album’ geworden, maar niet in overdrachtelijke zin. Op dit bizarre maar sensationele vervolg stelt Clementine het geduld van zijn pas verworven fans danig op de proef, maar wie niet bang is voor een stortvloed aan gekanaliseerde muzikale, tekstuele én productionele waanzin vindt hierin een zeer knap en nóg persoonlijker album dat schuurt en scheurt, maar ook loutert en troost.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Big Big Train - The Second Brightest Star

Toen dit omvangrijke Engelse gezelschap begin dit jaar de uitstekende, tot een volledig album uitgegroeide ‘EP’ Grimspound uitbracht - die begon met ‘restmateriaal’ van het vorige album Folklore - dacht iedereen dat het daar wel bij zou blijven. Maar eind juni verrasten ze met de release van het minstens even fraaie The Second Brightest Star; een folky progrock-album vol melodieuze, romantische muziek die een mooie hoofdrol biedt aan het fraaie vioolspel van Rachel Hall.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

David Crosby - Sky Trails

Toen de krasse witharige Westcoast rocker in 2014 het prachtige Croz uitbracht kon niemand bevroeden dat dit het eerste deel zou zijn van een heuse renaissance die amper vier jaar later al drie albums van wereldklasse omvat. Na het wat spaarzaam gearrangeerde maar relaxte Lighthouse uit 2016 keert de duidelijk opnieuw geïnspireerde zeventiger op Sky Trails terug naar een sound die zijn trouwe fans een beetje zal laten terugdenken aan If I Could Only Remember My Name, zijn magnum opus uit 1971.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Desolate - Lunar Glyphs

Prachtige ‘chill-out’ ambient met hier en daar een lome beat. Zeer filmische muziek om bij weg te dromen. En werkelijk beeldschoon geproduceerd, met een rijke en weidse klank en veel details in allerlei kleine geluidjes en verborgen laagjes die meerdere luisterbeurten vergen om te ontdekken.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Dictaphone - APR 70

Het beste bewijs dat het muzikale jaar nog niet over is tot de dikke dame gezongen heeft komt in 2017 van Dictaphone, het Duitse muziekcollectief onder aanvoering van Oliver Doerell. Sinds het prachtige Poems From A Rooftop uit 2012 bleef het stil rond Dictaphone, maar in de herfst van 2017 werd dit nieuwe album aangekondigd. Dictaphone blijft grossieren in gelaagde, vervreemdende en uiterst sfeervolle instrumentals waarin de klarinet van Roger Döring fraai contrasteert met het mysterieuze toetsen- en baswerk van Doerell en het ijle vioolspel van Alex Stolze.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Father John Misty - Pure Comedy

Er zijn van die albums, je kent er vast wel een paar, die vallen onder het genre ‘Grote Muziek’. Betoverende songs, geweldige composities en arrangementen en virtuoos muzikantschap. Dit is zo’n album. Josh Tillman, voormalig lid van Fleet Foxes, schildert in felle kleuren en met grote streken een cynisch, uitermate barok popalbum dat de vergelijking met de meesterwerken van Elton John uit de vroege jaren 70 niet alleen vanwege de klankmatige gelijkenis glansrijk doorstaat.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Fink - Resurgam

Fin Greenall flikt het weer. Deze onder de artiestennaam Fink opererende Brit levert met Resurgam opnieuw een verrassend, onderhuids broeierig, soulvol en vooral verrassend gearrangeerd album af dat tegelijkertijd intiem én groots klinkt. Echt grote verrassingen bevat het album niet, het is duidelijk een Fink-plaat. Maar de fans weten dan al wat voor fijns ze kunnen verwachten, en nieuwkomers zullen aangenaam verrast zijn door de muzikale rijkdom.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Fleet Foxes - Crack-Up

Het heeft even geduurd voordat de koningen van de indie-folk met hun derde album kwamen, maar het is de moeite van het wachten meer dan waard geweest. Onderwerpen als literatuur en schilderkunst worden verweven met de Amerikaanse geschiedenis (meer bepaald de burgeroorlog) en hedendaagse sociaal-politieke vraagstukken, en muzikaal ondersteund door hun meest progressieve arrangementen tot nu toe. Dat levert aanvankelijk een wat uitdagende relatie met de luisteraar op, maar dit is een loepzuivere groeibriljant.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Gary Numan - Savage (Songs from a Broken World)

Toen deze ‘aartsvader van de elektropop’ in 2013 het album Splinter (Songs From A Broken Mind) uitbracht leverde hij daarmee één van de krachtigste albums van dat jaar af. Met Savage (Songs From A Broken World) herhaalt hij die machtsgreep schijnbaar moeiteloos in 2017. De post-apocalyptische hymnes op Savage bevatten moddervette synthesizerpartijen die worden gecombineerd met een traditioneel rock-instrumentarium en zijn uiterst herkenbare, nog steeds geweldig klinkende licht nasale stemgeluid. Volume omhoog!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Grails - Chalice Hymnal

Ook bij Grails hebben de fans lang (6 jaar) moeten wachten op een nieuw volwaardig studioalbum, maar Chalice Hymnal lost alle beloftes en verwachtingen in. De gelaagde progressieve neo-psychedelica van Grails is lastig in kort bestek te ontleden, maar in al zijn caleidoscopische veelkleurigheid zou dit album als perfect voorbeeld van hedendaagse post-rock kunnen dienen.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

György Kurtág - Complete Works For Ensemble and Choir

Modern klassiek is niet ieders kopje thee, en de veelal op communistische onderdrukking geïnspireerde composities van de van oorsprong Hongaarse componist György Kurtág doen er weinig aan om daar verandering aan te brengen. Toch is deze machtige verzameling van zijn werk voor koor en ensemble op het ECM New Series label bijzonder de moeite waard, niet in de laatste plaats vanwege de Nederlandse hoofdrolspelers. Het gelauwerde ASKO-Schönberg Ensemble en het Nederlands Radiokoor onder leiding van de erudiete maestro Reinbert de Leeuw leveren een uiterst spannend en verpletterend dynamisch werkstuk af, dat onder de productionele leiding van Manfred Eicher subliem werd geregistreerd door Bastiaan Kuijt.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Jonn Serrie - The Sentinel

De Amerikaanse componist en muzikant Jonn Serrie is hofleverancier van soundtracks voor diverse planetaria, en zijn ruime ervaring met de betere space ambient maken van The Sentinel dan ook een avontuurlijke en diepe emotionele gebeurtenis. Dit volledig elektronische album laat je wegdromen op een reis tussen nevels en verre planeten. Bezitters van een full-range luidsprekersysteem zullen vooral ook het putdiepe laag kunnen waarderen, maar iedereen zal genieten van de weidse kosmische panorama’s die Serrie ons voortovert.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Nick Hakim - Green Twins

Nick Hakim is afgestudeerd aan het befaamde Berklee College Of Music, en op zijn debuut Green Twins - waar hij drie jaar aan heeft gewerkt - is een ijzersterke mix te horen van psychedelische soul en lome funk, met hier en daar wat goedgeplaatste jazz invloeden en een bewust wat omfloerste productie. Daarom lijkt Green Twins meer op een obscure parel uit de 70’s, de hoogtijdagen van dit soort weelderige psychedelische soul, dan op de uiterst knap in elkaar gezette moderne productie die het eigenlijk is.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Nits - Angst

De Amsterdamse band Nits (of The Nits, vóór 1989) is al bijna dertig jaar één van de beste bands van de wereld. Volgens de fans dan toch, waartoe ondergetekende mag worden gerekend. Op Angst, hun 24e album (hang een beetje af van hoe je telt) staan weer een tiental prachtige muzikale miniatuurtjes. Ditmaal halen de inmiddels wat ouder geworden Henk Hofstede en zijn artistieke kompanen herinneringen op aan de jaren 50, toen het leven nog overzichtelijk was en de foto’s nog zwart-wit.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Offa Rex - The Queen Of Hearts

Dit mild psychedelische folkrock-album klinkt zo Engels als het maar zijn kan. Terwijl alleen de zangeres, Olivia Chaney, ook echt Engels is. De band die haar begeleidt is The Decembrists, de uit Portland afkomstige indie-pop band onder leiding van Colin Meloy. Het was zijn jarenlange grote voorliefde voor de Britse folk uit de 70’s die tot deze samenwerking leidde. Chaney heeft een stem om hopeloos verliefd op te worden, ze klinkt als een kruising tussen de jonge Sandy Denny en Judy Dyble, die niet geheel toevallig beide zongen bij Fairport Convention. Prachtplaat!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

omrr - Devils For My Darling

Het zonder hoofdletter geschreven omrr is de nom-de-plume van de uit Caïro afkomstige ambient-muzikant Omar El Abd. Op Devils For My Darling combineert hij op meesterlijke wijze invloeden van pure ambient, glitch, sampling en field-recording. Het geheel is verbazingwekkend lichtvoetig en aangenaam, en er zitten genoeg aanknopingspunten in de muziek om herhaaldelijk luisteren te rechtvaardigen. Verwacht echter niet te veel Noord-Afrikaanse of Arabische invloeden.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Spinvis - Trein Vuur Dageraad

Stel in muzikaal gezelschap de vraag wie de grootste Nederlandse liedjesschrijver van de afgelopen, zeg, 20 jaar is zul je veel namen voorbij horen komen. Maar de kans is groot dat die van Erik de Jong, oftewel Spinvis, daar niet bij zit. Hoe ongelooflijk onrechtvaardig dat is bewijst deze Grote Poëet andermaal op het verrukkelijke Trein Vuur Dageraad. Het gebruikelijke recept van melancholie, licht bittere humor en muziek die in de beste zin des woords nergens op lijkt, vertoont nog steeds geen slijtage.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Tale Of Us - Endless

Het onder de naam Tale Of Us opererende Italiaanse producersduo Matteo Milleri en Carmine Conte maakte sinds 2011 snel furore in de Dance wereld, maar hun debuutalbum Endless is er één voor de leunstoel, niet voor de dansvloer. Op Endless onthullen ze naar eigen zeggen hun levenslange liefde voor klassieke muziek, die ze - eerlijk is eerlijk - op voortreffelijke wijze vermengen met elektronische ambient. De ruimtelijke en weidse productie past uitstekend bij hun toch wel ongebruikelijke keuze voor het prestigieuze klassieke Deutsche Grammophone label. En het werkt. Heel goed zelfs!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

The Flashbulb - Piety Of Ashes

Het lijkt inmiddels een soort traditie te worden dat deze eindejaarslijst een album van The Flashbulb bevat. Alleen vorig jaar was Benn Jordan een keer niet van de partij, maar in 2017 revancheert hij zich uitstekend met Piety Of Ashes. Zijn gekende stijl van de afgelopen jaren, groots opgezette en vrij complexe composities met een epische inslag, wordt hier aangevuld met de wat meer ritmische insteek uit zijn begintijd. Maar hij blijft een voortreffelijk componist, die fraaie melodieën en interessante wendingen tot in de puntjes beheerst. En zoals we gewend zijn is de productie ook weer om door een ringetje te halen.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

The Tear Garden - The Brown Acid Caveat

Aan Edward Ka-Spel, de enigmatische dichter en voorman van The Legendary Pinkdots, valt dit jaar de eer van een dubbele vermelding te beurt. Naast zijn samenwerking met Amanda Palmer maakte hij in 2017 namelijk ook weer eens een uiterst geslaagde plaat met zijn jarenlange muzikale vriend cEvin Key. The Tear Garden verenigt elementen van de heavy industriële stijl van Key’s band Skinny Puppy met de wervelende psychedelische pop van Ka-Spel’s Pink Dots. The Brown Acid Caveat is hun meest toegankelijke samenwerking ooit, waarop ook een aantal Pink Dots van Weleer (Martijn de Kleer op gitaar, Ryan Moore op bas en Patrick Q. Wright op viool) een belangrijke rol spelen. Avontuurlijk luistervoer!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

The War On Drugs - A Deeper Understanding

Okee, toegegeven, dit album van de als een kruising tussen Bob Dylan en Bruce Springsteen klinkende Adam Granduciel en zijn indie-rockband The War On Drugs circuleert ook zwaar in de vele mainstream jaarlijstjes, maar het is dan ook onmogelijk om zo’n geniale plaat niet te noemen. De meeste popjournalisten zullen zich haasten om te zeggen dat het niveau van voorganger Lost In The Dream uit 2014 nét niet bereikt wordt, maar A Deeper Understanding zit wat mij betreft toch wel op 99% van dat meesterwerk. En als er één track méér op had gestaan die net zo goed was als het sublieme, dik 11 minuten durende Thinking Of A Place, dan hadden we op 101% gezeten. Luister en huiver, zó doe je dit…

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).
Let op: Dit is de MQA versie, luisteraars die geen MQA-DAC hebben kunnen deze gewoon beluisteren, maar niet in een hogere resolutie dan 24bit/48kHz.

Xordox - Neospection

Het is je vergeven als je nog nooit van J.G. (Jim) Thirlwell hebt gehoord. Of van zijn bekendste alter-ego Foetus, of van bands als Coil en Zola Jesus en onnoemelijk veel anderen waarmee hij samenwerkte. Maar Neospection, dat hij onder de nieuwe naam Xordox uitbracht, is wat mij betreft verplichte kost. Het is pure, rauwe, zéér energieke elektronische muziek, deels opgenomen in Zweden met gebruik van allerlei zeldzame vintage synthesizers. Zoals altijd neemt Thirlwell geen gevangenen, hij gaat ‘alles of niets’ head first de confrontatie aan. Deze - overigens geruststellend melodieuze - muziek is gemaakt om te knallen. Er is maar één volumestand en dat is 11 (serieus, probeer dit maar eens zacht te draaien). En denk aan de buren!

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Yori Swart - September

Deze jonge muzikante en zangeres uit Alkmaar (tegenwoordig woonachtig in Bergen, N-H) debuteerde in 2012 met een album dat haar eigen naam droeg, en waarop ze een uitstekend klinkende en verfijnde mix van singer-songwriterpop met een lekker randje liet horen. Op September, dat niet geheel toevallig afgelopen september uitkwam, verdiept ze haar sound en krijgt ze de internationale allure die ze volgens mij al sinds haar debuut verdient. Er is nu meer elektronica te horen, in zorgvuldig aangebrachte spannende laagjes, en productioneel zit het allemaal nóg fraaier en gedurfder in elkaar. Zeer fijn plaatje, dat - ik durf het bijna niet te zeggen - het predicaat ‘on-Nederlands goed’ mag dragen.

Of luister in FLAC via de browser-versie van TIDAL → (abonnement vereist).

Been there, done that...

De volgende albums werden eerder dit jaar al uitgebreid besproken in de art’s excellence blog. Het is leuk om ze hier zonder toelichting nog een keer neer te zetten, en je mag de gok natuurlijk gewoon wagen, maar als je er toch graag meer over wil weten moet je even de link maar de complete review onder de Spotify Playbutton aanklikken. Daar vind je trouwens ook een link naar de Tidal versie, waarvoor je een abonnement moet hebben.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.

Lees hier de volledige review + Tidal link.